Çatışma ekonomileri silahlı grupların ekonomik gelir elde etmek için oluşturdukları yapılardır. Uyuşturucu madde üretimi ve ticareti ya da kaçak maden işletmesi gibi sömürülebilir kaynaklara yönelen bu ekonomiler sivilleri de içerisine alan yapılar olarak ortaya çıktığında çatışma ve barış dönemlerini olumsuz yönde etkilemektedirler. Silahlı örgütler bu yapılar sayesinde materyal güçlerini arttırırken, sivillerin bu yapılara dahil olmaları silahlı örgütlere destek vermelerine ve örgütlerin meşruiyet kazanmalarına yol açmaktadır. Bu faaliyetlerden gelir elden eden siviller terörle mücadelede devlet ile işbirliği yapmaktan geri durmakta; bu durum da terörle mücadeleyi sekteye uğratmaktadır. Barış döneminde ise bu ekonomilere dahil gruplar barışın uygulanmasına ayak diremekte, farklı silahlı grupların silah bırakan örgütün yarattığı boşluğu doldurmaya çalışmaları şiddetin dönüşmesine yol açmaktadır. Bu çalışma Kolombiya çatışma ve barış sürecine odaklanarak belirtilen bu yapıların etkilerini incelemeyi amaçlamaktadır.