A relacao entre retorica e espaco publico parece mais ou menos obvia, ja que, como observa Nietzsche, a retorica “e uma arte essencialmente republicana”. No entanto, a retorica emergiu num espaco publico, o da democracia grega, que apresenta diferencas substanciais em relacao ao espaco publico mediatizado e “refeudalizado” (Habermas) das democracias contemporâneas. Tentando interrogar a relacao entre a retorica (classica) e o espaco publico (contemporâneo), este texto articula-se a volta de tres questoes essenciais, que constituem outras tantas partes da mesma: 1. A retorica fala grego? 2. A esfera publica pode ser retorica? 3. A politica pode ser democratica? Partindo da teorizacao perelmaniana da retorica e da teorizacao habermasiana do espaco publico, a resposta a estas questoes procura analisar alguns aspectos essenciais daquilo a que se tem vindo a chamar “retorica mediatizada” (Fidalgo).
Tópico:
Cultural, Media, and Literary Studies
Citaciones:
0
Citaciones por año:
No hay datos de citaciones disponibles
Altmétricas:
0
Información de la Fuente:
FuenteDOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals)